expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

21 Mayıs 2015 Perşembe

büyüdükçe oluyor sanki.
suyunu emen köklerden dallara kayıyor aklım.
yürüken ayaklarına bakarsa düşer ya insan, göğe döner oldum yüzümü.
şimdilerde aklım uzanıp giden dallarda.
bir korkusuz.
kökünün dibinde oturmaktan geri duruyor.
başımıza gelecek olanlar bir ağacın gölgesi altında gelecekti ya hani,
dallarına salıncak kurmadan gelmeyecek demek.
yine de kendi kökün duruken başkasının dalında çiçek açmak,
almadı aklım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder