expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

25 Mayıs 2015 Pazartesi

hissinden söz etmediğin sürece, hesaba katılmadığından hep ayakta kalıyor.
bu yüzden hislerin bacakları çok güçleniyor.
zaman geçiyor.
his geçmiyor.
orada öylece iki ayağının üstünde duruyor.
fazlaca ayakta kalınca hisler ağaçlara dönüşüyor.
kimi çiçek veriyor kimi vermiyor.
verse de vermese de güzel kalıyor, gölge yapıyor.

ruhun kitaplarda yazmayan bir ağırlığı var.
ayakta duran hisler, belki de fazla yük olmamak için kendine bir yer bulup çömelmiyor.

21 Mayıs 2015 Perşembe

büyüdükçe oluyor sanki.
suyunu emen köklerden dallara kayıyor aklım.
yürüken ayaklarına bakarsa düşer ya insan, göğe döner oldum yüzümü.
şimdilerde aklım uzanıp giden dallarda.
bir korkusuz.
kökünün dibinde oturmaktan geri duruyor.
başımıza gelecek olanlar bir ağacın gölgesi altında gelecekti ya hani,
dallarına salıncak kurmadan gelmeyecek demek.
yine de kendi kökün duruken başkasının dalında çiçek açmak,
almadı aklım.