expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

4 Haziran 2016 Cumartesi

zeytin ağaçları

kuş olup da ağacın dalına konamayan insan, ilk salıncağı kurdu.
kanadımızın olmayışına mı, belirsiz süreli yalnız kalamayışımıza mı (ki bütün dinler bir süreliğine de olsa yalnız kalmayı öğütler), ufak da olsa bir ışık görmeden karanlıkta yol bulamayışımıza mı, yoksa safi bir balık olmayışımıza mı öfkemiz?
kaynağı belirsiz.
yine de birkaç zeytin ağacı yanyana gelince her şey mümkünmüş gibi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder