bazen bardağımdan içerken içine konuşuyorum. ortalıkta işe yarar ses yoksa kendi sesime dönüyorum. belki konuşmaya bu kadar hevesli olmasalardı, ben daha iyi olurdum. hepimiz, hiç konuşmadan , duvardaki çatlağa bakalım istiyorum. tamam, söylüyorum, herkes uyuduktan sonra ben mutluluktan ölüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder