expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

19 Ekim 2014 Pazar

illa bir ölçü birimiyle anlatmak lazım gelirsen, tutam tutam değil avuç avuç. (bazı harflerin istedikleri yerde durmasına izin vermek gerekir. Hepsi imla hatası değildir.)

Epeydir kelimelerin peşinden iz sürmemiştim. Kaçmak şöyle dursun, gözünün tam içine bakıyorlar. Gene de yakalanmıyorlar.

Gidip altında oturmak isteyeceğim bir ağaç boyuyorsun. Gittiğimde ağaç orada olmuyor.

Satırları atlamadan okumak isteyeceğim bu sefer. Yazık etmek ayıp oluyor diyor/kulağımın kıyısında ayaklarını uzatmış oturuyor.

Hıçkırıklar ne zamandır göze görünür olmuş?

Gömüldüm yazının ortasına.

Ben şimdiye kadar içinden şarkı söylemek, ıslık çalmak, küfretmek bilirdim. İçinden duvar örmek, sınır çizmek de varmış.

(bunu söyleyen adamın bıyıkları gür)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder