biten hevesleri mum alevine benzetirler. aslında daha çok uykuya gitmeden önce üşenilmiş şeyler gibi.
heves çok zor bir kelime.
hem çekirdek kadar kutsal, hem hiç hükmü yok.
biten hevesleri ne kadar kale almak gerek diye soruyorum bir yandan saçlarını karıştırırken.
çünkü bana, biri saçıyla oynanırken yalan söyleyemezmiş gibi geliyor.
bittiğine göre aslında yokmuş diyecek kadar ansiklopedi bir adam.
sik lo pe di.
ben hayatım boyunca biten şeylere sinirlenmedim.
cümleyi okumadan cümle içindeki anlam bütünlüğünü aranmalaraysa çok sinirlendim.
ne zamandır harflerin yanyana duruşu, kelimenin yankısından kıymetli oldu?
ah yazı.
öyle güzelsin.
çaldın aklımızı.