üfle

beklemenin en güzel parmağından tutan bir güzel adam. şimdiye dek payına düşen bir kısa satır. bir yuvarlak masaya düştüğü görünmez bir notu unutayazdığı bir süreliğine gülümsemiş. yeni yeni yeniden gülmeye başlamış.önümüzde geriye kalan bir onbir. insandan geriye özlemek, özlemekten geriye alışmak kalıyor. bütün bunları, biraraya gelince kendini bir yıla tamamlayan oniki ay yapıyor.