sabah peynirli taze naneli omleti yapıp domateslerle fesleğenlerin üzerine zeytinyağı döktüm, köşeme çekildim. sevgili ufak, mutfağı toparladı. masada bıraktığım sütü de kafama atarak şunu iç dedi. adeta bir anne gibiydi.  ama benim annem değil. annem, içmeyeceksen kaldır şunu der. kamış denen mucizeyi seviyorum. sütle arama mesafe koyuyor. sonra şu fotoğrafı buldum. buna ne kadar güldüğümü hatırladım. ufakla hipster muhtemelen bir kış sabahı gevreklik yapıyorlar.  bu evden gitmek zor gelecek. sırf kapısının önünde bile neler var. sokakları bizi nerelere götürdü. neyse. fotoğraf komik.