expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

28 Aralık 2009 Pazartesi

meraktan

Hayal ettiğim şeylerin , gerçek olma ihtimalinden korktuğumu kabul edebilmem için zaman geçmesi gerekti. Huzursuzluğuma tapıyordum ve hayallerimde huzur vardı. Huzursuzluk beni mükemmelliğe taşıyordu, zihnimdeki düzeni ona borçluydum. Bazı kimseler gibi olmanın tek yolunun onlar gibi doğrulmuş olmaktan geçtiğini anladığımda, hayallerimi değiştirmeye karar verdim. Hem gerçekleşmesinden korktuğum hayaller, zaman kaybıydı. Bense safkan bir pragmatiktim. Okuduğum dönemler mi kendimden uzaklaştığım zamanları yaratıyor ve şifa veriyordu yoksa kendime tahammül edemediğim anlarda mı kitaplara sarılıyordum, öğrenmek istemiyorum. Sadece sıkılmadığım tek şey okumak. Okuyabildiğim tek şey de, sebepsiz huzursuz yazarların , karanlık ama yoğun kitapları. Karanlığa mı yoksa yoğunluğa mı hayranım, bilmek istemiyorum. Hayran olabildiğimi görmek, merak etmem anlamına geliyor, ve merak da sormak olmasa da en azından izlemek demek. Bu da sürdürmek demek oluyor. Sürdürmek istiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder